Elde ettiğimiz ilimlerin hepsi bu kainatı Yaratan Allahın koyduğu kanunlardan oluşmuştur ve her ilim Allah Teala’nın Esma-ül Hüsna(En güzel isimler) dan bir isme dayanır.

     Mesela: Tıb bir fendir, hem bir sanattır. Onun da en uç noktası -gerçek hikmet sahibi(Hekim) olan Allah’ın Şafi (Şifa veren) ismine dayanıp- büyük  yeryüzü eczahanesinde ; Şafi ismini canlılarda görmekle tıb en üstün noktasına ulaşır.(1)

Kuran-ı Kerim “Allah’tan ancak alim kulları korkar” diyor. Bir hadiste Peygamberimiz Hz. Muhammed (S.A.V) şöyle buyuruyor“ Tüm insanlar helak olacaktır , alimler hariç. Tüm alimlerde helak olacaktır , ilmiyle amel eden(iyi işler yapan) alimler hariç. Tüm ilmiyle amel eden alimlerde helak olacaktır yanlız ilmiyle ihlaslı amel eden alimler hariç”.(2)

 Peygamberimiz Hz. Muhammed (S.A.V) de ilmi çok kesin bir biçimde tavsiye etmiştir. Cehaletle İslam birbirine zıttır. Peygamberimizden önceki insanların durumu ve yaşadıkları durumu “Cahiliye” devri olarak nitelendirilmiştir. İslamın baş düşmanı ve “ Dönemin Firavnı” sayılan  Amr. B. Hişam da “Ebu Cehil” (Cahillerin babası) olarak adlandırılmıştır.Peygamberiz(S.A.V) bir hadiste kendisini ilmin bahçesi , Hz. Ali(r.a)’yi de ilmin kapısı olarak söylemiştir.

    Peygamberimiz Hz. Muhammedin(S.A.V) Allah’ın yardımı ve bildirmesiyle o zaman da bilinmeyen bir çok şeyi müminlere bildirdi. Mesela o zamanda hiç bilinmeyen karantina uygulamasına şu hadisiyle işaret etmiştir.Üsame b. Zeyd’den(r.a)rivayete göre, Nebi(S.A.V)şöyle buyurdu:” taun hastalığını bir yerde işitirseniz, oraya girmeyiniz. Öyle bir yerde bulunuyorsanız , oradan çıkmayınız.”(Buhari Ve Müslim)(3)

Hz. Ebu Hureyre(r.a) anlatıyor:”Resulullah (S.A.V) buyurdular ki:”Hikmetli söz müminin yitiğidir. Onu nerde bulursa, onu hemen almaya ehaktır”(Tirmizi) (4). Ehakktır yani ilim öğrenmeye en fazla mümin muhtaçtır, ilim iman sahiblerinin süsü olduğu gibi, müminin ilim sahibi olması da ilim için bir süstür ve en fazla mümin üzerinde olduğu zaman ilim değer kazanır. Çünkü müminin ilminden diğer insan ve varlılar yararlanır. Fakat kafir ilim sahibi olursa o bunu insanların zararı yönünde kullanabilir.Bu hadisle peygamberimiz ilmi tüm müminlere tavsiye etmiş ve kişinin en azından dininin temellerini öğrenmesi farz sayılmıştır. Maddi kazanç sağladığımız ilimler (tıp, mühendislik vb.) haricinde , herkesin manevi hayatını doyuracak şekilde din ilimleride bilmesi gerekir. İnsanlar en az maddi hayatları kadar , manevi hayatlarına da özen göstermek zorundadır.

       Ebu’d-Derda (r.a) anlatıyor: "Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm'ın şöyle dediğini işittim: "Kim bir ilim  öğrenmek için bir yola girerse  Allah onu cennete giden yollardan birine dahil etmiş demektir. Melekler, ilim   talebesinden memnun olarak kanatlarını (üzerlerine) koyarlar. Semavat ve yerde olanlar ve hatta denizdeki balıklar âlim için istiğfar ederler. Âlimin âbid üzerindeki üstünlüğü dolunaylı gecede kamerin(ayın) diğer yıldızlara üstünlüğü gibidir. Âlimler peygamberlerin vârisleridir. Peygamberler, ne dinar ne dirhem miras bırakırlar, ama ilim miras bırakırlar. Kim de ilim elde ederse, bol bir nasib elde etmiştir."(5)

İlmi öğretmeyip gizleme çok büyük günah sayılmıştır.Hz. Ebu Hüreyre (r.a) anlatıyor: "Resûlullah (S.A.V) buyurdular ki: "Kim, bir ilimden sorulur, o da bunu gizleyip söylemezse (Kıyamet günü) ateşten bir gem ile gemlenir." (6) 

Risale-i Nur insanların iman kazanmasında ilmi ve hikmeti esas tutmuştur. Risale-i Nurda insanların iman kaynağı olarak başlıca üç şey gösterilir.

1. Kainat Kitabı ( Ancak Fen ilimleriyle gerçek değeri anlaşılır)

2. Kuranı Kerim. Elimizde duran apaçık bir mucizedir.

3. Peygamberimiz Hz. Muhammed (S.A.V).

Risale-i Nurda geçtiği gibi:” Kastamonu'da lise talebeleri “Bize Hâlık(Yaratıcı)ımızı tanıttır; öğretmenlerimiz  Allah'tan bahsetmiyorlar” deyice  Bediüzzaman hazretleri şöyle cevap verir:”Sizin okuduğunuz fenlerden her fen, kendi özel diliyle durmaksızın , devamlı Allah'tan bahsedip Hâlıkı tanıttırıyorlar. Öğretmenleri değil, onları dinleyiniz.

Hem nasıl ki ; bir harika şehirde milyonlar elektrik lâmbaları hareket ederek her yeri gezerler. Yanma maddeleri tükenmeyen ve gezici olan bu elektrik lâmbaları şüphesiz, fevkalâde kudretli bir elektrikçiyi hayretler ve tebriklerle tanıttırır, yaşasınlar ile sevdirir.

Aynen öyle de, bu âlem şehrinde, dünya sarayının damındaki yıldız lâmbaları, bir kısmı astronominin dediğine bakılsa yeryüzünden bin defa büyük ve top güllesinden yetmiş defa süratli hareket ettikleri halde, düzenlerini bozmuyor, birbirine çarpmıyor, sönmüyor, yanmak maddeleri tükenmiyor.

 Okuduğunuz astronomi ilminin  dediğine göre -yeryüzünden bir milyon kez  büyük ve bir milyon seneden fazla yaşayan bir lâmba ve soba olan- güneşimizin yanmasının devamı için, her gün yeryüzünün denizleri kadar gazyağı ve dağları kadar kömür veya bin yeryüzü kadar odun yığınları lâzımdır ki sönmesin.”” (Risale-i Nur , Meyve risalesi 6. Meyve)(7)

Başka  bir örnek olarak Yasin Süresinde geçen ayette mealen “Ay o hale gelirki eski bir hurma dalını andırır.” buyrulmuştur. Bu Ayeti Risale-i Nur şu şekilde açıklamıştır:

“Ayın bir menzili var ki, Süreyya yıldızlarının dairesidir. Ay hilal biçiminde ve Süreyya yıldızlarının  menzilinden geçerken-Süreyya takım yıldızları ve ayın o anda oluşturduğu hayali resim- tıpkı hurmanın eskimiş beyaz bir dalına benzer bir görüntü oluşturur. Geçim kaynaklarının en önemlisi  hurma ağacı olan çöl halkının nazarında bu benzetme gayet münasip, güzel, hoş ve yüce bir ifade biçimidir.” (8)(Risale-i Nur , Yirmibeşinci Söz)

     Risale-i Nurda bu konuyla ilgili yazılardan birinde”Sanatkarların ekseri, herbir sanatta birer peygamberi pir kabul ediyor. Mesela gemiciler Hazreti Nuh'u (Aleyhisselam), saatçılar Hazreti Yusuf'u (Aleyhisselam), terziler Hazreti İdris'i (Aleyhisselam).

Hazreti İsa Aleyhisselâm'ın bir mucizesine dair ayette şöyle buyrulmuştur: “Allah(C.C.)ın izniyle körleri ve abraşları iyileştirir  ve ölüleri diriltirim.”

Kuran, Hazreti İsa Aleyhisselâm'ın yüksek ahlakına uymayı insanları çok açık ve net bir şekilde teşvik eder. Aynı zamanda, elindeki yüksek sanata  ve tıb ilmine de teşvik ediyor. İşte şu âyet işaret ediyor ki: "En müzmin(çaresiz) dertlere dahi derman bulunabilir. Öyle ise ey insan ve ey musibete uğramış Ademoğlu! Ümitsiz olmayınız. Her derdin dermanı mümkündür. Arayınız, bulunuz. Hattâ ölüme de geçici bir hayat rengi vermek mümkündür."

Allah Teala, şu âyetin işaretiyle manen diyor ki: "Ey insan! Benim için dünyayı terk eden bir kuluma iki hediye verdim. Biri, manevî dertlerin dermanı; biri de, maddî dertlerin ilâcı... İşte ölmüş kalbler hidayet nuruyla diriliyor. Ölmüş gibi hastalar dahi, onun nefesiyle ve ilacıyla şifa buluyor. Sen de benim hikmet eczanemde her derdine deva bulabilirsin. Çalış, bul! Elbette ararsan bulursun." İşte insanlığın tıb ilminde şimdiki ilerlemesinden ve geldiği noktadan çok ilerideki hedefine, şu âyet teşvik ediyor.” denilmiştir. (9)(Risale-i Nur Yirminci Söz)

      Rahipler ve papazlar halkın üzerinde söz sahibi olmak için İncili kendi heveslerine göre değiştirdiler . Gerçekte İlimle omuz omuza olan İncil , artık ilimle uyumsuz bir hale geldi. Ortaçağda hıristiyanlığa bağlı olan Avrupa ilimden uzaklaşıp karanlık bir dönem yaşadı. Yeni buluş ve icatlarını bilim adamları söyleyemez oldu ; bazen idama kadar varan ağır cezalar aldılar.

 Aynı dönemde İslama bağlı olanlar ilimde de en yüksek noktalara çıkmıştır. Kuranı Kerim insanları ilme teşvik ettiği gibi yeni icadları da işareten bahsetmesi onun eşsiz yönlerinden biridir. Kuranı Kerim en alt tabakadan en yüksek alimlere kadar hitab etme özellğiyle insanları yükseltmiş ve yüceltmiştir. Herkes Kuranı Kerimde ihtiyacını bulmuş ve sanki Kuranı özellikle kendisi için indirildiğini zannetmiştir. Müslümanlar Avrupa karanlık bir çağ yaşarken, çok büyük medeniyetler kurmuşlardır. Alimler ilim öğrenmek için uzun seyahatlar yapmış , Asya ve Afrikada mekik dokumuşlardır.

Avrupa Rönesans ile başlayan dönemde çözümü değiştirilmiş ve ilme karşı olan dinlerini terketmekte bulmuş ; bu sayede ilimde ve teknolojide ilerlemişlerdir. Aynı dönemde Osmanlı yükseliş döneminin rahatlığı ile yavaş yavaş İslamdan uzaklaşmış, bu yüzden ilimde geri kalmıştır. Bir zamanlar Fatih Sultan Mehmet gibi yeni bir çok icad yapmış ecdadlara sahip Osmanlı, dinden uzaklaşmakla birlikte ilimdende geri kalmıştır. O zamanın Avrupasına bakıp ilerleyi dinden uzaklaşmakta sanan bazı aydınlar , İslamın bozulmamış ve mükemmel oluşunu görmezden gelmiştir. Bir müslüman dini terkedince herşeyini terkettiği unutulmuştur. Müslümanlara ilimde ve ahlakta ilerlemeyi , ümidi ve sabrı aşılayan İslamdır. Bir zamanlar ilim için uzun ve zorlu seyahatlara katlanan müslümanlar artık dini ve ilmi kitaplarını kütüphanenin bir köşesinde tozlanmaya bırakmıştır.

Kainattaki muhteşem ahenk insanların Allahı bulmasını sağlıyor. Özellikle Avrupa ve Amerikada bilim adamlarının ve diğer halkın İslamı seçmeleri , İslam ile ilim arasındaki uyumdan, İslamın bozulmamasından ve onda insanların aradıkları herşeyi bulmalarından kaynaklanmaktadır.

   Kaynaklar :

(1)Risale-i Nur(Yirminci Sözün- İkinci Makamı)

(2)Risale-i Nur,Lemalar, Yirminci Lema, İhlas Risalesi

(3)RiyazusSalihin Tercümesi, Merve yayınları,3. Cilt,Veba Hastalığı Olan Bir Beldeden Firar etmek, Sayfa 390,Hadis No : 1792

(4)Kütüb-i Sitte Hadis Ansiklopedisi, Prof İbrahim Canan, Akçağ Yayınları, 11. Cilt, İlme Teşvik, sayfa 243, HadisNo:4115

(5)Kütüb-i Sitte Hadis Ansiklopedisi,Prof İbrahim Canan, Akçağ Yayınları ,11. Cilt, Alimlerin Fazileti, Sayfa: 233, HadisNo:4108

(6)Kütüb-i Sitte Hadis Ansiklopedisi,Prof İbrahim Canan, Akçağ Yayınları,11. Cilt, İlim Adabı,sayfa 249, HadisNo : 4118

(7)Risale-i Nur ,Asay-ı Musa, Meyve risalesi 6. Meyve

(8)Risale-i Nur ,Sözler,Yirmibeşinci Söz

(9)Risale-i Nur(Yirminci Sözün- İkinci Makamı)

   
   
    MEHAZ : http://www.baharfilizleri.com/ilimvedin.htm  WEB ADRESİNDEN İKTİBAS EDİLDİ..